معروف است که ایرانیان در دوران خلفا جز بر پوست کلفت و نازک بر چیزی دیگر نمینوشتند و میگفتند که «ما جز بر آنچه در مملکت ما فراهم میشود بر چیزی دیگر کتابت نمیکنیم». اما در شهرهای مرکزی و شمالی هندوستان مردم، پوست درخت توز را که بهوج مینامند و پردههای روی کمان را نیز از آن میسازند و در کتابت بهکار میبرند، این پوست را که بهقدر یک ذراع طول و بهاندازهٔ چند انگشت باز یا کمتر از آن عرض دارد مردم میگیرند و پس از چرب کردن و صیقل دادن ابتدا سخت بعد صاف میکنند سپس بر روی آن مینویسند و اوراق آنها را که پراکندهاند به اعداد متوالی شماره میگذارند و بعد از آنکه کتاب تمام شد آن را در یک قطعه پارچه میپیچند و در میان دو لوح که به همان اندازه کتاب اختیار شده مینهند و این قبیل کتب را «پوتی» میخوانند، مراسلات و نوشتههای دیگر ایشان هم به همین ترتیب بر روی پوست درخت توز نوشته و به این طرف و آن طرف فرستاده میشود. مصریان مغز این گیاه بلندقامت زیبا را میگرفتند و آن را قطعه قطعه میکردند بعد بفشار صفحاتی از آن درست مینمودند سپس با آلتی از عاج آنها را صیقل میدادند بعد آن صفحات را بهم میچسباندند و به این ترتیب مجموعههایی درست میکردند تا در نوشتن استفاده از آنها آسان باشد.
اما چون شرایط محیط از نظر رطوبت، دما و فشار همیشه ثابت نیست لذا برای جلوگیری از کار کردن چوب باید تمهیداتی از جمله خشک کردن و بستن منافذ چوب انجام گیرد. 8. استفاده از محتواهای گوناگون از جمله صورتی، بصری (ویدئو و تصاویر) و متنی. مبلمان هانا تنوع وسیعی از محصولات از جمله مبلمان اداری، مبلمان خانگی و مبلمان رستورانها را تولید میکند. ق (۳۳۵ خورشیدی / ۹۵۶ م) بهدرود حیات گفته، از مادهٔ دیگری که در هند بر آن مینوشتهاند و نام آن را «کاذی» میگویند ذکر میکند و معلوم نشد که این «کاذی» همان «تاری» است که ذکر آن در بیان قول ابوریحان بیرونی گفتهشد یا مادهٔ دیگری بودهاست. نام آن درخت به هندی «تاری» است. به نظر میرسد رومیان نیز بخشی از نوشتههای خود را روی پوست درختان ماندگار میکردند. ایرانیان نیز برخی از نوشتههای خود را بر توز، یعنی پوست گیاه خدنگ، مینوشتند. اکنون نیز به جایی که کتابها در آن نگهداری میشود، Library، یعنی کتابخانه، میگویند. نامهٔ پادشاه هند به خسرو انوشیروان پادشاه ایران بر روی پوست درختی بود که آن را «کاذی» میخواندند و آن را به زر سرخ نوشته بودند. از سقراط پرسیدند که چرا بهکار تألیف و تصنیف نمیپردازد، گفت من نمیخواهم که آنچه را که از دل مردم زنده میتراود بر پوست گوسفند مرده بنویسم.» در اوایل اسلام نیز مثل دوره قدرت یهود خیبر مردم بر پوست کتابت میکردند و اوراق قرآن را بر پوست آهو نوشته بودند چنانکه یهود توراة را بر همان پوست مینوشتند».
سپس الگوریتمها صفحات موجود در فهرست را با در نظر گرفتن صدها عامل یا سیگنالِ رتبهبندی تجزیهوتحلیل میکنند تا ترتیب صفحات را در جستوجو تعیین کنند. هدف سئو کمک به وب سايتها در بدست آوردن محل بالا در نتايج جستجوی طبيعي و افزايش ارتباط بين صفحات و کلمات کلیدی وارد شده توسط کاربران است. ترکیب همین واژه با «خانبا» که برگرفته از کلمه ترکی خان مانند «چنگیزخان» – به عنوان یک مقام دولتی یا اجتماعی است، معنای پاینخت و محل زندگی خان بزرگ را میدهد. لیق و لیک درترکی پسوندهایی هستند که به آخر پارهای از اسامی اضافه میشوند ومعنای محل مربوط به آن اسم را بیان میکنند. مصریان باستان از نزدیک ۲ هزار سال پیش از میلاد، از گیاه پاپیروس، که گونهای از نی است، کاغذی میساختند که به همان نام پاپیروس شناخته شد و امروزه به صورت واژهٔ Paper در زبان انگلیسی ماندگار شدهاست. ابوریحان بیرونی که در سال ۴۴۰ هـ.